Rezerva e arit dhe e këmbimit valutor, e cila quhet gjithashtu rezerva e arit dhe e këmbimit valutor, është një e ashtuquajtur tampon administruar nga Banka Qendrore e vendit ose Ministria e Financave. Sipas vlerësimeve për vitin 2012, vëllimi i përgjithshëm i arit të minuar në botë arriti në 174, 1 mijë tonë dhe rreth 60% e kësaj sasie u prodhua pas vitit 1950, dhe vëllimi i rezervave të arit të vendeve të botës ishte 30 mijë tonë.
Udhëzimet
Hapi 1
Llogaritja e rezervave të tilla administrohet nga Këshilli Botëror i Arit, i cili u themelua në 1984 me qëllimin për të punuar me prodhuesit kryesorë të botës në ar dhe për të stimuluar rezervat e tij. Specialistët e organizatës gjithashtu shënojnë një trend interesant: 30 mijë tonë janë shumë më pak se 38 mijë tonë në 1965. Për më tepër, aktualisht, ekspertët parashikojnë rritjen e ardhshme të rezervave të arit dhe valutave të huaja pas krizës së vitit 2008.
Hapi 2
Qëllimi kryesor i formimit të rezervave të tilla është nevoja për të siguruar monedhën kombëtare të shtetit me një vlerë ekuivalente, e cila shprehet në ar. Ato janë dhe kryejnë rolin e të ashtuquajturës rezervë anti-krizë, e krijuar për të stabilizuar ose rregulluar kursin e këmbimit të vendit. Përveç kësaj, ari është i mirë sepse, ndryshe nga paratë e letrës, ai mund të përdoret në çdo kohë për të paguar për nevojat, pagesat dhe detyrimet e qeverisë. Icalshtë logjike që rezerva të mëdha ari i sigurojnë shtetit një pavarësi më të madhe ekonomike dhe politike.
Hapi 3
Që nga fillimi i vitit 2014, rezervat më të mëdha të arit mbahen nga qeveria amerikane. Ky vend ndiqet tashmë nga Gjermania dhe FMN (Fondi Monetar Ndërkombëtar). Rezerva e arit dhe e këmbimit valutor të Eurozonës deri më 1 janar 2014 arriti në 10, 787 mijë tonë, gjë që i jep monedhës euro stabilitet më të madh. Vendet e mëposhtme të Bashkimit Evropian, të cilat nuk janë pjesë e Eurozonës, kanë rezervat e tyre të arit - Britania e Madhe me 310.3 ton, Suedia me 125.7 ton, Rumania me 103.7 ton dhe Polonia me 102.9 ton.
Hapi 4
Ndryshe nga Rusia, në të cilën rezerva e arit dhe e këmbimit valutor filloi të formohej vetëm pas reformave të Yegor Gaidar në fillim të viteve 90 të shekullit të kaluar, në Shtetet e Bashkuara ajo mori një bazë edhe në mes të Depresionit të Madh. Në vitin 1933, parlamenti i vendit nxori Dekretin Nr. 6102, sipas të cilit ndodhi shtetëzimi i arit, kur personat juridikë dhe individë ishin të detyruar t'i dorëzonin metalit shtetit me një çmim të qëndrueshëm prej 20,66 dollarë amerikanë për ons të Trojës. Pastaj, pas përfundimit të koleksionit të arit, çmimi zyrtar u rrit në 35 dollarë. Në Gjermani, formimi i rezervës së arit dhe këmbimit valutor filloi në 1951, dhe deri në 1968 madhësia e rezervave kishte arritur në 4 mijë tonë ar.
Hapi 5
Sipas rezultateve të tremujorit të parë të vitit 2014, Federata Ruse zuri vendin e 6-të në botë për sa i përket vëllimit të rezervave zyrtare të arit në rezervat e shtetit, kur stoku i metaleve në vend arriti në 1, 104 mijë tonë. Për më tepër, rreth dy të tretat e rezervës ruse ruhen në kasafortën e Moskës të Bankës Qendrore të Federatës Ruse.
