Sigurimi me pasuritë e veta në qarkullim është një nga treguesit kryesorë të stabilitetit financiar të një ndërmarrjeje. Nëse ndërmarrja nuk ka kapital të vet, kjo do të thotë që formimi i aktiveve qarkulluese, dhe në disa raste një pjesë e aktiveve jo-korente, kryhet në kurriz të fondeve të huazuara.
Udhëzimet
Hapi 1
Për të përcaktuar sigurimin e një ndërmarrjeje me pasuritë e veta në qarkullim, zbatohet një koeficient i veçantë. Shtë llogaritur si raport i pasurive të veta në qarkullim me vëllimin e aktiveve në qarkullim. Nga ana tjetër, vlera e aktiveve të veta në qarkullim llogaritet si diferenca midis kapitalit vetanak të ndërmarrjes (linja 490 "Bilanci i gjendjes") dhe shumës së aktiveve jo-korente (linja 190).
Hapi 2
Raporti i provizionit të aktiveve të veta në qarkullim tregon se cila pjesë e kapitalit të vet, e mbetur nga formimi i aktiveve jo-korente, shkon për të mbuluar aktivet në qarkullim. Vlera standarde e këtij koeficienti është 0, 1, d.m.th. të paktën 10 përqind e kapitalit qarkullues duhet të formohet në kurriz të kapitalit vetanak të ndërmarrjes.
Hapi 3
Ekziston një situatë kur diferenca midis kapitalit dhe aktiveve jo-korente të kompanisë është negative. Kjo do të thotë që kapitali i vetë firmës nuk është i mjaftueshëm për të formuar jo vetëm një pjesë të aktiveve rrjedhëse, por edhe aseteve afatshkurtra, d.m.th. një pjesë e aktiveve fikse dhe e gjithë kapitali qarkullues formohen në kurriz të burimeve të huazuara.
Hapi 4
Ndonjëherë aktivet afatgjata mbulohen nga 100 përqind e kapitalit të tyre dhe pasuritë në qarkullim sigurohen me ndihmën e huave dhe huazimeve. Në këtë rast, koeficienti i provizionit me aktivet e veta në qarkullim do të jetë i barabartë me zero.
Hapi 5
Nëse niveli i këtij raporti është më i ulët se vlera standarde, atëherë kjo tregon se kapitali i saj i shoqërisë është i pamjaftueshëm ose se shuma e aktiveve jo-korente është shumë e madhe, për shembull, për shkak të një vëllimi të madh të ndërtimit në zhvillim, ose një sasi e konsiderueshme e kapitalit qarkullues, për shembull, për shkak të një rritje në inventarët e pakërkuar ose një vëllimi të madh të llogarive të arkëtueshme.
